Puszcza Niepołomicka, Czarna Orawa oraz Bednarka to kolejne obszary Natura 2000 w województwie małopolskim, które posiadają obowiązujące plany zadań ochronnych.

Obszar specjalnej ochrony ptaków Puszcza Niepołomicka PLB120002 zajmuje powierzchnię ponad 11000 ha i obejmuje kompleksy leśne położone w widłach Wisły i Raby, przedzielone terenami rolniczymi. Największa, południowa część obszaru obejmuje przede wszystkim różne typy borów sosnowych (od suchych po bagienne), natomiast w części północnej występują bardziej naturalne lasy liściaste: grądy i łęgi. Na terenie obszaru Natura 2000 stwierdzono występowanie 187 gatunków ptaków, w tym 29 gatunków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, z których 17 uznano za lęgowe lub prawdopodobnie lęgowe. Przedmiotami ochrony w obszarze są 4 gatunki ptaków: puszczyk uralski, dzięcioł czarny, dzięcioł średni i muchołówka białoszyja. Ze względu na niewielką odległość od Krakowa Puszcza Niepołomicka stanowiła własność królów Polski i należała do popularnych terenów łowieckich. Na skutek rozbiorów puszcza przeszła w ręce Skarbu Państwa i była intensywnie eksploatowana przez Austriaków, a pierwotne lasy zaczęły być przekształcane w szybko rosnące lasy sosnowe. Kolejna zniszczenia dokonane zostały przez Niemców w trakcie II Wojny Światowej. Mimo tych strat obszar Puszczy Niepołomickiej stanowi dziś obszar bogaty pod względem przyrodniczym. Lasy są ważną ostoją dla zwierzyny i stanowią fragment krajowego korytarza ekologicznego. Na terenie puszczy prowadzona jest obecnie gospodarka leśna, a dzięki niewielkiej odległości od stolicy Małopolski jest ona chętnie odwiedzana przez mieszkańców Krakowa.

Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Czarna Orawa PLH120002 obejmuje odcinek Czarnej Orawy od miejscowości Podwilk po ujście do Jeziora Orawskiego na granicy ze Słowacją oraz jej  dopływy. Powierzchnia obszaru wynosi 184 ha, a przedmiotami ochrony w obszarze są 3 siedliska przyrodnicze, 5 gatunków ryb oraz 1 gatunek płaza. Szczególnie interesujące w obszarze są  siedliska zależne od naturalnej dynamiki potoku. Na żwirowiskach występują zbiorowiska pionierskich gatunków roślin z dużym udziałem gatunków górskich. W innych miejscach pojawiają się ziołorośla górskie i nadrzeczne z dużym udziałem ziołorośli lepiężnikowych. Najbardziej stabilnym siedliskiem, będącym ostatnim stadium zarastania brzegów potoków są olszyny górskie i łęgi wierzbowe. Do najciekawszych gatunków ryb, które występują w obszarze należą minóg ukraiński, głowacz białopłetwy i brzanka. Właśnie ze względu na obecność ryb szczególnie ważne dla obszaru jest utrzymanie właściwej klasy czystości wody, ograniczanie eksploatacji kruszywa, utrzymanie drożności potoku i jego dopływów oraz ograniczanie regulacji koryt.

Obszar mający znaczenie dla Wspólnoty Bednarka PLH120033 obejmuje teren o powierzchni prawie 1300 ha w bezpośrednim sąsiedztwie Magurskiego Parku Narodowego. Ze względu na położenie części obszaru w województwie podkarpackim zarządzenie ustanawiające plan zadań ochronnych zostało podpisane przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Krakowie oraz Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie. Obszar Natura 2000 utworzony został dla ochrony miejsca rozrodu i żerowania jednego z najmniejszych polskich nietoperzy - podkowca małego. Kolonia na strychu cerkwi w Bednarce (pełniącej obecnie funkcję kościoła rzymskokatolickiego) liczy przynajmniej 35 osobników. Poza nietoperzami przedmiotem ochrony w obszarze są również buczyny i grądy. Dodatkowo prace na potrzeby sporządzenia planu zadań ochronnych wykazały obecność świeżych łąk użytkowanych ekstensywnie oraz jaworzyn i lasów klonowo-lipowych.

Projekty planów zadań ochronnych opracowane zostały w ramach projektu POIS.05.03.00-00-186/09 „Opracowanie planów zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000 na obszarze Polski”, finansowanego w 80% ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach V Priorytetu Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, a w 20% z budżetu Państwa.



------------------------------
Źródło, fot. RDOŚ w Krakowie